|
|
Vrijdag 24 juni 2005
Vervolg
Toen je klaar was met drinken heb ik je verschoond en weer in je wiegje gelegd. Ik vond je zo lief liggen slapen dat ik gelijk een foto van je gemaakt heb. Zo'n lieve schat was je op dat moment. Onwetend van hetgeen je nog boven het hoofd zou hangen. Zo ook mama en papa.
Deze foto staat ook op je geboortekaart.
Plotseling kwam de dokter naar ons toe en bracht ons erg aan het schrikken. Julia heeft koorts. Julia ziet wat bleek. Julia krijgt antibiotica. Julia verhuist naar de couveuseafdeling. Oeps. Echt waar? Moet ze weg bij mama? Mag ze morgen niet mee naar huis?
Mama en papa moesten weer hun traantjes wegslikken. We kenden je nog maar net en moesten je nu al alleen laten. Hoe erg zou het met Julia zijn? Zou het over gaan? Mogen wij bij jou op die afdeling? Gelukkig, dat mocht. En dus gingen wij naar een ander deel van het ziekenhuis. Niet ver weg, maar net ver genoeg om jou niet te kunnen zien, of horen. Vanaf je geboorte, iets meer dan 24 uur geleden was je niet meer van mama's zijde geweken. En nu, nu zat er een hele lange gang tussen.
Bovendien lag je op de couveuseafdeling aan allerlei draadjes en piep-apparaatjes. De dokter vertelde wat alles was en stelde zo ons een beetje gerust. Maar hij wist nog niet wat jou mankeerde. Dat moest hij nog laten uitzoeken.
lees meer
|
|