|
|
Donderdag 30 juni 2005
Eindelijk weer eens in bad, dat heb ik gemist de laatste
dagen. Mama is wel erg onhandig met uit- en aankleden, ze heeft echt nog een en
ander te leren. Hopelijk leert ze een beetje snel. Tja, je weet als baby niet
waar je in godsnaam terecht bent gekomen.
Na het bad gaat mama een stukje met
mij rijden in mijn wiegje, dat is best ok, ik word er een beetje
slaperig van. Als ik eenmaal goed wakker ben, merk ik dat ze me terug
gebracht heeft naar de ruimte met al die andere kinderen. Ben ik zo
lastig geweest? Wil ze nu alweer van me af. Mama praat zacht en
troostend tegen me. Een andere mevouw met een wit pak aan pakt mijn
arm. Als ze die weer los gelaten heeft, gaat mama weer een stuk met
mij rijden. Ik ben allang blij dat ze me hier niet weer achter laat.
Ik ben toch liever bij mijn onhandige moeder. Die laat me tenminste
rustig slapen. En als ik wakker word krijg ik gewoon te eten. Maar
later heeft mama minder aandacht voor mij, er zijn allemaal andere
mensen bij gekomen. Wat heerlijk, op het moment dat ik mijn ogen open
doe, roepen ze allemaal bewonderde woordjes. Ik hoor ook de stem van
papa, gelukkig, ik begon hem al te missen. En paar dagen geleden was
hij er altijd voor mij, gaf hij me te eten. Nu mama dat weer doet, zie
ik hem een stuk minder en hoor ik hem ook minder. Dat is jammer, want
papa heeft zo'n mooie stem, daar word ik heel rustig van. Mama is
kennelijk niet zo blij, want als alle mensen weg zijn, hoor ik haar
klagen tegen papa, ze klinkt verdrietig. Ik neem me voor zo meteen
eens lekker lang te gaan slapen, dan kan zij ook een lekker dutje
doen.
lees meer
|
|