|
|
Woensdag 29 juni 2005
Sorry dat ik een paar dagen
niets van me heb laten horen, maar ik was vastgebonden aan allerlei apparatuur
en er was ook niemand in de buurt die mijn gedachten kon optekenen. Er was echt
niks aan daar. Natuurlijk waren er mensen die lief voor me probeerden te zijn,
kwamen mijn papa en mama regelmatig langs, maar voor de rest was er een hoop
herrie (piepen van apparaten, schreeuwende medeslachtoffertjes) en het was er
niet leuk. Ik begreep dat het daar couveuse heet en ik hoop voor iedereen die
dit leest dat ie daar nooit naar toe hoeft. Maar nu ben ik weer terug bij mama.
Wel jammer dat zij niet heeft geregeld dat die balk van mijn arm gehaald wordt,
zo kan ik mijn vuist niet in mijn mond krijgen. Het is hier wel gezellig bij
mama, er komt allerlei bezoek. Papa komt heel vaak, maar die woont kennelijk
niet bij mama. En als wij moeten slapen, gaat papa ook weg. Ik vind het trouwens
heel raar dat ze hier zeggen dat je na het eten moet slapen. Net als ik zin heb
om te keten, moet ik stil zijn. Echt niet!!!! Kom op jongens en meiden: partytime. Haha, dat is fijn, mama tilt me meteen op om me te vragen wat er met
me is. Dat vind ik ook goed hoor, een beetje bij mama hangen is prima, die is
lekker zacht. Ok, dan zal ik wel rustig zijn, ga ik later wel feestvieren. Kom
op zeg: ik heb mijn moeder twee hele dagen niet gezien, dit weerzien moet
gevierd worden.
Als ik wakker word, zijn er ineens een heleboel mensen. Ook
rondom het bed van mama en mijn wieg. Ik word ingevlogen in de armen van de
grootste. Deze mevrouw heeft ook nog twee minimensjes meegenomen. Van alle
kanten flitsen lampen, echt niet leuk. Ik hoor wel iedereen vertederde dingen
roepen. Dat gaat over mij, ze vinden me leuk. Joepie, nog meer fans! Ik heb er
de laatste dagen al meerdere aan mijn wieg gehad. Wat is het leven toch leuk als
je schattig en vertederend bent. Wat mij betreft mogen er vaker fans komen. He,
daar is papa ook weer, die kan ook maar niet genoeg van mij krijgen. Papa is de
liefste, dat is de enige die de afgelopen dagen de hele tijd bij mij op bezoek
geweest is en mij te eten heeft gegeven, zelfs toen mama het liet afweten. Papa
is ook heel geduldig, ik mag hem wel, eigenlijk zou ik wel met mama bij papa
willen wonen.
lees meer
|
|